EN DURFT GIJ MIJ

494 - "reken" - Collage - A4

EN DURFT GIJ MIJ


En durft gij mij van dichten spreken,
    die nimmer zijt in staat
                          twee reken
    te rijmen dat het gaat!

Het dichten is van God gegeven,
    maar niet aan elk ende een
                          in 't leven;
      de kunste is niet gemeen.

Laat bloeien al die roos mag wezen,
    spruit helder, zijt gij bron;
                        maar dezen
     die ton zijn blijven ton!

De miere en zal geen peerd heur wenschen,
     de krieke geen radijs;
                          de menschen
     alleen zijn niet zo wijs.

Zoo, elk ende een het zijn! Soldaten
     het buskruit, zoo 't behoort,
                         gelaten,
     en Dichteren het woord!


                                        1877
Guido Gezelle, Guido Gezelle's Dichtwerken (in twee delen), Derde druk, Amsterdam, L.J.Veen, (geen jaartal eerste druk 1943) ,I p.400