3 GEDICHTEN

489 - "morgenmaal" - Collage - A4

GEDICHT I

Het lachen is uit de bomen verdwenen
Insteê hoor ik de waterval
Nu dreunen de donkerste waters
De helderste sterren stuk


GEDICHT II

In het enig verlichte venster
Van een huis aan de Herengracht
Staat een knaap de sterren te lezen
Die vallen in een open graf.


GEDICHT III

Over de heuvelen pleegden vannacht
Twee stormgoden harakiri
En ziet vanmorgen likt de warme zon
Wellustig de restanten van mijn morgenmaal
Op het bebloemde tafelkleed.


A.K. Rottiers, Slijk der Aarde, De Sikkel-Holland, Antwerpen-Amsterdam, 1952, p.45