MATHILDE (41/72)

448 - "ketterzang" - Collage  - A4

XLI   EENZAME EIK


Hij is: zijn armen zeegnen stilte en duister,
    Die eeuwig woonden rond den reuzestam;
En in de wolken wiegt in kracht en luister
    Een meir van loof, het graf der bliksemvlam.

De profecij der eeuwen, hoor! zij ruischt er
    Door 't bochtig hout, dat ketterzang vernam
En stil gebed en vloek en zoet gefluister;
    En 't klimveil rank om spichtig mos en zwam.

En tusschen wortelknoest en stronk, die boren
    Het hart der aard, knaagt vrij de schuwe muis;
De mer! laat ver omhoog haar liedren hooren.

    Wiens houwen zwicht ge eens, stortend met gedruis?
Wien, eik! zult ge op de waterbanen schoren...
    Welk honderdtal wordt gij ten doodekluis?



Jacques Perk, Gedichten, ISBN 90351 2014 0, p.89