MATHILDE (6/72)

414 - "kammen" - Collage - A4

VI   BEKENTENIS


De bron van warmte en licht was zacht gezonken
    Op 't  vergebergte en tintte d'avondstond,-
    In iedre vezel waarde weelde rond,
Die met den koelen dauw werd ingedronken;

Wij doolden om: haar starende oogen blonken,
    Een blijde glimlach glinsterde om haar mond,-
    't Was of me aan haar geheel een leven bond...
Zij oogde naar de kim van purpervonken:

Mathilde! ik heb u lief...Zoo waar die kammen
Te morgen weêr in purper zullen vlammen,
    Wordt gij bemind... Gij zijt zo godlijk schoon!...

Zij deed als een, die iets op 't hart voelt branden -
Toen sloot zij mij de lippen met de handen,
    En... bloosde de avondzon heur bleeke koon?

Jacques Perk, Gedichten, ISBN 90351 2014 0, p.50