MATHILDE (24/72)

431 - 'wand' - Collage - A4

XXIV   NEDERVAART



    Gelijk wen sluiers zweven voor de maan
En 't zwerk de duizend oogen houdt gesloten,
    En al wat kleur had die is kwijtgegaan,-
Een spooknacht uit den hemel is gevloten...

    Zoo is het hier, waar men geen blik kan slaan
Op iets dat is, en blindheid is gesproten
    Uit zwarten nacht, waar men zich voelt bestaan
En niet, en vingers tegen steen laat stooten:

    De voet, die volgt, staat hooger dan die treedt,
En de onbezielde stilte wijkt ter zijde,
    Terwijl ik, of hier wanden zijn, niet weet;

De zool, die zinkt en zuigt, baart, waar ik glijde,
    Een doffen smak, en ... angstig, klam van zweet,
Is daar een koude wand, dien 'k tastend mijde.


Jacques Perk, Gedichten, ISBN 90351 2014 0, p.70