EEN DROOM

406 - 'Doorgolfde' - Collage - A4

Een droom - als maneschijn - in zilvren wade
    En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen,
In dons gedompeld, in de rust mij baadde,
   Met elpen staf een kindekijn gewezen:

Het lachte en bij dien lach, wiens wedergade
   Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen,
Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade,
   Dat in mij mort... 't Is me in een zucht ontrezen.

Toen was ik waardig aan die blonde slapen
   Eerbiedig de eene en de andre hand te drukken,
      En in den hemel van dat oog te schouwen.

Ik zag en kuste en kuste ... ùw kind, geschapen
   Naar ùw Madonnabeeld, en diep verrukken
      Doorgolfde mij, o lieflijkste aller vrouwen!-


Jacques Perk, Gedichten, ISBN 90351 2014 0, p.142