het ogenblik: terwijl (3/9)

396 - "dubbelgangster"- Collage - A4

al met aarde


al met aarde besmet haar uitwendig gezicht, nooit
keek men zo laat in het vroegste gezicht

toppen van binnenvingers onder de huid, in
gekuild licht, gras onder steen, tellen tot een

nog moeder dan haar dubbelgangster is zij
slapen moet zij buiten het ei

dit goed inlezen en nooit meer aanspreken
nu zelfs de winter zich afschreef, te zwart
om te sneeuwen

dat waar men levenslang uitkroop nu dood
lopend vlees is, gedicht en ontledigd

tijd verbruikt, ingeteerd heden, geven en nemen
één tweeërlei lepel, onaangeroerd eten

'neergegooid in de hoek van een verlaten station'

vergeten bagage, afgelast eindpunt, zelfs
geen laatste trein die haar meeneemt -

Gerrit Kouwenaar, Vallende Stilte. Een keuze uit eigen werk, ISBN 978 90 214 3453 7, p.195