OUD GEREEDSCHAP MENSHEID MOE (16/18)

325 - "welgemoed" - Collage - A4

OP DE JONGSTE DAG

Eens, lang geleden, op de jongste dag
steeg het gereedschap ten hemel, wagen
en spijker; de koperen tabaksdoos en
ploegschaar; welgemoed vloog broederlijk
hakselmachine en disselboom, t hoofdstel;
trams en treinen rukten zich zonder
inzittenden los van de klimmende rails,
op het hemelse teken. Opwaarts vlogen
zeis en hamer, het klinkend haarspit,
zadel en bit, ruisende telefoondraad.
De werktuigen voeren ten hemel, landden
lichtjaren later in Ijzeren Stad,
woonden in Nevelheim een uitgewoond huis.
Na de reis, hemels Nevelheim eindelijk
bereikt, oud gereedschap in t kelderhuis
vond de plastic vleugel, afgerukte
Durex-automaat van de muur; loze dichtregels
rollend op de vloer; de kapotte slijpsteen
van de wetten; maskers & trompetten overal,
een grijsgedraaide grammofoonplaat REALLY
THE BLUES van Ladnier en grijnzend, aan de deur
gespijkerd, het papier 'Ben Niet Meer Hier'.





H.H. ter Balkt, Hee Hoor Mij Ho Simultaan op de Brandtorens. Verzamelde Gedichten, ISBN 978 90 234 7498 2, blz 543