EEN FABRIEK VAN POËZIE (16/17)

343 - "adat" - Collage - A4

WIJ-MATERIE


Ik zeg. Zeg niets. Niets zeg ik dan. Wij. Het splijt
dikwijls maar is, immers heeft een soort. gewicht
van 34.3, atoomnummer 2 : 2 protonen (jij
en ik), 2 neuronen (?) en een heel klein neutrino.
Onder het uitzenden van een λ-deeltje
ontwikkelen wij een zo sterke erotische warmte
- gelijk aan zes volledige echtparen in hun eerste graad
van kennismaking - dat wij materiemystici oplossen
in licht. Neutraal in de witheid
die niets omringt, niets is, niets
wil.
Geen astrofysicus zweeft voorbij. Geen supersonische engel
ruist. - Geen adem, geen adat, geen Adam.


Sybren Polet, Gedichten 1998-1948, ISBN 9023448170, p. 466