EEN FABRIEK VAN POËZIE (12/17)

339 - "raadselachtiger" - Collage - A4

EXEMPLAAR MENS

Raadselachtiger dan het nestjong dat zijn voorouders eeuwenoud
verjaagt, dan de stad die overal zijn wilde neusvleugels
omlegt en opsnuift wat zich aandient als mist of mens, -
machtiger en raadselachtiger want groter wordend dan
een deurwaarder, een dief van donker, die oprijst, zwelt,
oprijst en uitzet tegen zich verwijderend licht:
De Toegepaste Mens. Onterf, ontsier hem, garandeer
hem niet. Omhels de sterflijke, die levend houdt.
Want heus, het is zo'n zoet ontmoeten: een worm
die gedachten afscheidt, een levensecht selfmade man
in zijn dubbel. Zie zie, hoe met Jobstong hij
zijn zwerende woorden kust, zijn droom krabt, zijn schaduw
oplikt. De reus van zijn aderen, zijn regenachtige sergeant,
nors overwinterend in een oog, de hond van zijn wil,
hij overleeft hen allen. - O zie zie, hoe hij zijn trauma's opvoedt
tot kinderen, zijn woorden tot pleegouders. Hij - de man - wil niet anders.

Die man is een dog.
                             Een Doge!









Sybren Polet, Gedichten 1998-1948, ISBN 9023448170, p. 462