legenden (2/8)

231 - "huiverend" - Collage - A4

'Toen de zon was ondergegaan
daalde er een doordringende koude neer

wij lagen ondertussen gemoedelijk
in onze slaapzakken
slurpten hete thee
knabbelden scheepsbeschuit

wij hadden het zo gezellig
dat wij ternauwernood beseften dat
wij ons op zeer grote hoogte bevonden

wij zetten onze maskers op
en wachtten af

...

ik ontwaakte huiverend
de zuurstof was opgebruikt

op deze hoogte duurt alles een eeuwigheid
pas na anderhalf uur was het ontbijt gereed

wij lagen gemoedelijk in onze slaapzakken
slurpten hete thee
knabbelden scheepsbeschuit

dank zij de zuurstof hadden wij
een naar verhouding zeer rustige nacht
achter de rug.'



Gerrit Kouwenaar, Gedichten 1948-1978, ISBN 9021471434, p.186