EL TOPO OA. (America Latina)
 |
| 085 - "onderwoelen" - Collage - A4 |
EL TOPO OA. (America Latina)
Zwarte paraplu boven wit bewustzijn.
Vader begraven door wild dier, moeder
door mammapop,
onder het Toeziend Oog
van een zeer oud 3-jarig kind.
Haar bontgekleurde handen, 10 fonkelende
ringen aan vingers van leer, de gekartelde lippen
bijgetipt met menstruatiebloed.
Reuzenmieren huizen in alle gestorvenen
als minuscule animale geesten.
God, met zijn doornenkroon van patroonhulzen,
verlaat de caravanserai en kust de dode monden?
kust ze vol briljanten & diamanten.
Hierna draait hij zijn eigen hemelse muziek
op een eeuwenoude koffergrammofoon, kleedt zich
in dames, want: 'God en dood zijn bij uitstek vrouwelijk.'
Uiteindelijk vernietigen spiegels alle beelden,
zoals de onzichtbare wind een naakt van zand
wegblaast in de woestijn, of ook 2 naakten samen
zich spelend onderwoelen in de zandwoestijn-
nee, woester nog, zoals die geile uitzinnige boer:
hoe hij een op de grond gestrooide vrouw van bittere
amandelen neukend uitwist en kreunt van bitterheid.
Alleen een nar kan deze wereld nog redden van zichzelf.
Hij komt, de nar, vermomd als bedelaar, melaatse.
Wij sturen hem ons dubbel tegemoet, vermomd
als mismaakte,
en gezamenlijk trekken wij op,
de zakken vol goudgeld als explosieven,
de ogen vol televisiedromen. Niets leidt ons af, geen
droomvrouw, geen zandvrouw, geen fata morgana.
Wij roepen om het dubbel van God.
Maar ons lot:
één enkele bloem voor ons allen en wij zelf
veilig thuis zonder God
op onze normale kengetallen.
Sybren Polet, Gedichten 1998-1948, ISBN 90-234-4817-0, p.178-179
De opbrengst van de verkoop komt ten goede aan
PLATFORMPLEE.NL
een literair programma van de Neue Kathedrale des erotischen Elends i.s.m. SADÀ\EXPOSADÀ .
Reacties