DODECAËDER III
 |
| 082 - "kinderspelen" - Collage -A4 - VERKOCHT! |
III
Het donker keukentje, mijn vaders moeder, ik
zit daar en knip. Van het Bestel een ogenblik.
De hoge vlucht van de gedachte ziet de Wet
waardoor de doder voor het kind het lemmet wet.
De oude man zucht onder het gewicht van de Tijd,
elk wetend zijnde voor zichzelf is enigheid.
Spelen die kinderen zonder moederzoen of zon,
geen hemelvleugels voor wie 't spel verliest, of won.
Op hoge bergen hoort men oeroudst licht. Diep in
snelste versnellers dwingt men 't kleinste tot begin.
Vier krachten en het Toeval: hier verzamel ik
alles in onwetendheid één ogenblik.
Breugel
De Kinderspelen
Wenen
Christine D' Haen, Miroirs. Gedichten vanaf 1946, ISBN 90-214-6700-3, p.243
De opbrengst van de verkoop komt ten goede aan
PLATFORMPLEE.NL
een literair programma van de Neue Kathedrale des erotischen Elends i.s.m. SADÀ\EXPOSADÀ .
Reacties