terreur
 |
| dv2017 - 029 - "Isolde" - collage/tekening - A4 |
terreur
eindelijk de lege weg
de eindeloze lege weg
de lege stenen de duizend en een
witte treden de gespleten stenen
de hele lange lege witte weg
de zeer stenen weg de zeer
gespleten stenen de eindeloze
looppas het glas de stenen de witte
pas gedolven benen van de voorbijgangers
vlak achter het struikgewas
niets dat opvalt achter de heuvels
worden deserteurs neergeknald
een generaal laat een wind
over de weg trekt een stinkende wolk
de lijken bevinden zich tussen de gespleten stenen
merkwaardig goed verborgen
kunstzinnig ingelegd tussen de gespleten stenen
elke spleet is een verwonderd oog
en de honderden de eindeloze lege ogen
zijn van niemand van niemand ook
zijn de stormen van geweld
soms gaan zij vermomd als gesloten auto's
langzaam over de lege witte weg
maar dan is het ook zeker dat zij verdwijnen
plotseling in de heldere bloedvlek pal op de einder
Lucebert, Verzamelde Gedichten, ISBN 90-234-0260-X, p.401
Reacties