De dierbare
 |
| dv2017-033 - "assurance" - collage/inkt - A4 |
DE DIERBARE
De wil tot dood die uit de winter spreekt
wanneer het heden schaars belicht wordt
geeft goede moed.
Zo sliep rond huis en haard de plag
zijn roes van groeien uit
al laat in de middag, als dan de borstige moeder zich voorbereidt op pap
in de keuken die hol klinkt
waar op tafel zeil ligt in het midden der ruimte.
Dan komt de zoon uit school
rood en blij thuis te zijn en zijn fiets stallend.
Hij werpt zijn tas weg en onthult zich
en blazend stampt zijn loop kou weg
het leerboek van de kunde drukt even niet.
Het donkert in de na-dag
de grond zakt weg
het raam kijkt niet naar buiten.
Waar komt de flard vandaan dan ma
die niet de dood herroept van de dierbare
maar juist het teken is van de onherstelbaarheid
van over de akker
waar toch zijn vlees niet rust.
Maar drink je thee toch jongen en laat die late kraai
dat was verbeelding
het is de nacht die lonkt en flirt.
Kees Ouwens, Alle gedichten tot dusver, ISBN 90-290-7090-9, p,103
Reacties