KLEM 13

542 - "inklemming" - Collage - A4





ROBE

Ik trouwde met mij, en ik

negeerde de vermaningen van de wereld want zij
waren het bloed van de wereld dat
opspatte tot tegen het hemelgewelf
en ik verwierp hun echtelijkheid en de prosodie van hun
spraak, ik ontdeed mij van elke angstvalligheid en
inklemming en vernietiging, en ik hulde mij in het gewaad
van de affirmatie en in dat van de absolute terzijdeschuiving
van de violentie tegen het lichaam dat mij was
toebedeeld, en ik kleedde mij volkomen met mij zelf want ik
kon niet anders zijn dan deze vormen door welke ik was
voorgesteld, en ik trok de robe aan van de gehele, mij omringende,
en mij beperkende, aanwezigheid van stof,
terwijl ik stond voor de spiegel van mijn lichaam en mijn
hand streelde de volmaakte uitstalling van mijn bouw op de zolder
van het huis dat ik bewoonde doordat men er mij neerplantte,
en ik kon niet anders zijn dan de herhaling van
mij zelf onder het gebinte van de jeugd van dit lichaam,
ik kon niet anders zijn dan de volkomen vernietiging van dat waartoe
de vader mij voorbestemde in het glorieuze licht van de progressie
en in dat van de ontvouwing van een einddoel, ja, ik trouwde met
mij, want ik was volmaakt onwetend van de stoffelijkheid
en van de onontkoombaarheid van mijn keuze.


Kees Ouwens, Klem, Athenaeum - Polak & Van Gennep, Amsterdam 1984, p.19

Reacties

Populaire posts