YOENG POE TSJOENG XVI

529 - "borstkind" - Collage - A4

EXODUS

Drie malen over 't dorp Kwei Ling
Trokken de horden van Ho Nan,
Tweemaal de legers uit Kwan Toeng.

Talrijker dan de sprinkhaanzwerm,
Vernielender dan de taiphoon
Voor woonstee, akkers, voorraad, oog.
Geen korrel rijst schuilt in de schuur.
De beek Sui An is leeggevischt.
De laatste eieren opgegraven.
't Uitdrogend borstkind trekt vergeefs.
De jongste man tast naar zijn graf.
De raad der grijzen wijst geen heil.
Yong Fook de oude houdt zich schuil,
Zijn oor voor klagers doof, zijn oog
Af van ellende, luiken dicht.

Daar! achter 't bosch gonst weer de trom.
Verwoest wat zesmaal is verwoest!
Verkracht wat grondig is verkracht!

Wanneer het veld is braak getrapt,
Sterft liefde voor den dooden grond,
Ruimt wijsheid voor wanhoop het hart.


J. Slauerhoff, Verzamelde Gedichten, ISBN 90-388-7038-8, p.502