het ogenblik/terwijl (2/9)

395 - "zame" -  Collage - A4

droom



men droomt dat de vader en moeder verhuisd zijn
het huis staat open en bloot, het brood
ruikt naar grond, men is vrij
als een dief, er valt niets meer te stelen

men vindt geen geheim, zoekt vergeefs
naar de wijn in de kelder, schrikt
van zijn onbestaanbare grootte, herschrijft in het donker
de muur die hier stond, ontkent
de verbeelding, wil drinken en eten, duur
zame leeftocht ontbloten, suiker en vlees

maar niets, zelfs geen zout om te likken
alleen een roestige lepel van zilver

alsof men de honger een lichaam kon dichten
het donker een inzicht, een gat, in de geest -

Gerrit Kouwenaar, Vallende Stilte. Een keuze uit eigen werk, ISBN 978 90 214 3453 7, p.193