OVER STOF EN IJS (8/9)

352 - "kleiwal" - Collage - A4

ACHTER DE DIJK



Met het land neemt hij geen genoegen.
Hij graaft in zijn boomgaard naar zilver,
woelt wortels bloot, knakt de kruinen.

Winst wordt weggereden, vertimmerd tot
vlot. Een molen zet hij over waterstand
te waken. Was hij een dichter, de spade

zou hij niet tillen. Een wankele Charon
die obolen aan de vissen deelt. Liefde:

ik geef je dit meer vandaag. Ander water
eet van de kleiwal, spreekt met de wind
in een andere tijd, ginder, achter de dijk.









Anna Enquist, Gedichten 1991-2012, ISBN 90 295 8770 9, p.216