DE UREN (19/24)

372 - "vlechtsel" - Collage - A4

   1.00

Als ik niet zo gauw moe werd, als mijn lijf
niet aldoor zorgen moest voor lucht en eten,
als ik wakker kon blijven nacht na nacht
om draad aan draad te werken van het zachte
vlechtsel dat je bewaart, als ik niet stijf
en koud werd en niet zoveel had vergeten,
als ik niet opgesloten zat in vel
dat werkt en scheurt. Dan was je er nog wel.

Eva Gerlach, Het gedicht gebeurt nu 1979-2009, ISBN 978 90 295 7175 3, p.107