DE UREN (18/24)

371 - "misbaar" - Collage - A4

   24.00

Je handen had ik willen zien, die streelden
en sloegen met eenzelfde droog misbaar,
maar onder het laken weggewerkt. Een ander
blies zich op in je vel. Alleen je oogranden
herkende ik nog, rood, die nooit zon verdroegen.
Hoe je mij fronsend voorbij keek toen staar
van je opgetild was. Hoe je mij blind kende.
'Kom hier, niet zeggen, ik weet haast wie je bent.'



Eva Gerlach, Het gedicht gebeurt nu 1979-2009, ISBN 978 90 295 7175 3, p.106