DE UREN (1/24)
//opdracht:
"Voor mijn grootmoeder, I.C. Joaquim-Schnizler, 1893-1984"
 |
| 354 - "peignoir" - Collage - A4 |
7.00
Wat lig je stil, hart, een mens schrikt ervan.
Weet je waarom. Toen je dood was en ik
je hand losliet lag je ook zo, je wang
opzij en van je vlecht wat losgeraakt
wit naast je hals waarin het niet meer slikte.
Wees niet bedroefd nu ik je wakker maak.
Ik heb al koffie, hier is je peignoir,
ja ik kom als een dief, tijd is kostbaar.
Weet je waarom. Toen je dood was en ik
je hand losliet lag je ook zo, je wang
opzij en van je vlecht wat losgeraakt
wit naast je hals waarin het niet meer slikte.
Wees niet bedroefd nu ik je wakker maak.
Ik heb al koffie, hier is je peignoir,
ja ik kom als een dief, tijd is kostbaar.
Eva Gerlach, Het gedicht gebeurt nu 1979-2009, ISBN 978 90 295 7175 3, p.89
Reacties