 |
| dv 2017 - "droogdokken" |
Plotseling draai ik mij om.
Het verbergt zich niet langer,
heeft zich in mij blootgewoeld.
Terwijl ik nader word ik
doorzien. Het is een bloem
die ik niet ken, die mij
heeft herkend, mij aan land brengt,
mij geleidelijk neerlegt zoals
de zee soms doet met iemand
die moet zijn verdronken.
Hans Faverey, uit 'Doorboord', Verzamelde Gedichten 1993, p.533
over LYRIEK
Reacties